فیلمروز : در حالی که بخش عظیمی از اهالی هنر از توقیف یک باره نمایش روز عقیم شگفت زده و غمگین هستند، روزنامه اصولگرای جوان کل روند مجوز گرفتن این نمایش را زیر سوال برده و وجود چنین نمایشی را یک هزینه برای جشنواره دانسته است. جوان در یادداشتی نوشته: چندان دور از تصور نبوده که جشنواره سی‌و‌ششم تئاتر مملو از هزینه‌های فراوان برای نظام و انقلاب خواهد بود؛ جشنواره‌ای که رسماً و علناً به کلکسیونی از رفتارها و اتفاقات نامتعارف تبدیل‌شده و سرمنشأ آن جز برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌های شخص دبیر نبوده و نخواهد بود، اما یکی از جدیدترین هزینه‌های وارده شده بحث توقیف نمایش «روز عقیم» است؛ نمایشی که رسماً با عنوان نقد و نقادی سرتاپای نظام را تهی جلوه داده و آن را مملو از چرک و سیاه‌نمایی بیان کرده است؛ رخدادی که متأسفانه در حوزه تئاتر تازگی نداشته و هرازگاهی شاهد به صحنه رفتن این قسم آثار آن‌هم با تأیید وزارت ارشاد هستیم اما موضوع زمانی جالب می‌شود که این نمایش بعد از یک ماه اجرای عمومی متقاضی حضور در جشنواره تئاتر فجر شده و بعد از نپذیرفتن اصلاحات لحاظ شده از سوی مراجع ذی‌صلاح و وزارت ارشاد رسماً از سوی کارگردان در جشنواره انصراف می‌دهد و در پی آن نامه‌نگاری‌های از پیش هماهنگ شده و صدالبته عاطفی و عاشقانه بین کارگردان و دبیر جشنواره مکتوب و رد و بدل می‌شود؛ رفتاری که دلیل و توجیهی جز بسته نشان دادن و محدود شدن هنرهای نمایشی در کشور در پی نداشته است.
اما نکته اساسی و مهم این توقیف، تناقضات موجود در آن است؛ تناقضاتی که معلوم نیست چرا باید در جشن انقلاب سر باز کرده و مطرح شود؟ و اساساً چرا جناب آقای دبیر باید کار را بدین مرحله برسانند که انقلاب هزینه‌اش را پرداخت کند و در نهایت تأسف جشنواره سی و ششم تئاتر را بدین مرحله نازل و مورد تمسخر قرار دهد؟
آیا این نمایش اجرای عموم نداشته است؟ و آیا از فیلترهای نظارتی وزارت ارشاد عبور نکرده است که اگر کرده – که قطعاً کرده- در وهله اول مایه تأسف است که به چنین آثاری مجوز قانونی داده می‌شود و در وهله دوم چگونه است که وزارت ارشاد و مرکز هنرهای نمایشی به‌سادگی اجازه می‌دهد با آبروی جشنواره و جایگاه آن اینچنین بازی شود و اساساً آیا جناب آقای دبیر از این ماجرا مطلع نبودند که اینچنین ناز و منت چنین کارگردانی را برای حضور در جشنواره آن‌هم عیان و در رسانه‌ها می‌کشد که در نهایت با جلوگیری از به صحنه رفتنش نوک پیکان اعتراضات و احساسات جامعه هنری و تئاتری کشور را به سمت انقلاب و نظام بچرخاند و این دقیقاً همان مشکل اساسی است که روابط و منافع خود را ارجح بر آن برمی‌شمارد.
هنوز ۲۴ ساعت از افتضاح حضور یک کارگردان مقیم فرانسه و مخالف نظام نمی‌گذرد که ماجرای تازه توقیف نمایش «روز عقیم» علم می‌شود و باز هم مثل سایر اتفاقات دبیر سکوت پیشه می‌کند و همچنان بر انجام رفتارهای اشتباه و خسارت‌آور خود اصرار می‌ورزد.
اما بدون شک این اولین و آخرین رویداد نامتعارف و هزینه‌زا در جشنواره سی و ششم نبوده و در ایام برگزاری جشنواره نیز باید منتظر رخ دادن سایر اتفاقات باشیم اما نگارنده امیدوار است مرکز هنرهای نمایشی و شخص معاون هنری وزارت ارشاد بتوانند این جشنواره را ختم به خیر کند و قطعاً برای سال آینده تصمیم جدی‌تری برای انتخاب دبیر اتخاذ کنند.
