نگاهی به فیلم کامیون ساخته کامبوزیا پرتوی/ یکی از واپس گرا ترین فیلم های سینمای ایران
یکی از واپس گرایانه ترین فیلمهای سینمای ایران .
کامبوزیا پرتوی با اتکا به ایده به روزی چون حمله داعش به کرد های ایزدی در عراق ، میکوشد داستانی نو را در بستری عاطفی درآمیخته و مخاطب را با خود همراه سازد. اما ضعف در فیلمنامه ( یعنی همان چیزی که فیلمساز ادعایش را دارد ) و ناشی گری در ساختار باعث شده که ” کامیون ” نه اثری از یک کارگردان با تجربه ، که پایان نامه ای خامدستانه از یک هنرجوی انمجن سینمای جوانان به نظر برسد .کافیست نگاهی به صحنه های درگیری داعش با کردهای عراق در فیلم نگاهی بیندازید تا میزان ناشی گری و بی حوصلگی کارگردان را در پرداخت چنین صحنه هایی که از قضا مهمترین سکانسهای فیلم را هم تشکیل میدهند دریابید. گریز کارگردان از پایه ریزی درام باعث شده که فیلم در ایستگاههایی چون ، میوه فروشی ، بقالی وانبار خیابان مولوی تنها به پرس و جوی ساده بسنده کرده و هیچ کشمکشی بین کاراکترهای اصلی داستان بوجود نیاید.
فیلمساز نو گرای ما با اتکا به عناصر قدیمی و کلیشه ای فیلمفارسی ، یک راننده کامیون جوانمرد را با یک زن زیبای بی پناه و کودکی غیرتی همراه میسازد تا در سفری کسالت بار از شمال تا جنوب تهران همچون سریال های تلویزیونی درجه دو به مخاطب خود اعلام نماید که داشتن غیرت و خانواده چیز خوبی است .در این میان نیکی کریمی در یکی از مضحک ترین نقش آفرینی های خود ، یکی از شعاری ترین لحظه های فیلم را رقم میزند . آنجا که بعد از شنیدن ایزدی بودن زن کرد ، بی اعتنا به ماشین گران قیمتی که در تصادف از بین رفته است دوان دوان به سمت زن کرد رفته و میگوید:” راستی این داعشی ها چیکار دارن با شما ؟
نوشته : کمال پورکاوه