همراه با فیلمسازان فیلم کوتاه : فاطمه محمدی کارگردان فیلم فراموشی
فاطمه محمدی
لیسانس کارگردانی سینما از دانشگاه علمی کاربردی تهران/ کارگردان فیلم کوتاه فراموشی به مدت زمان ۱۵ دقیقه
نویسندگان : حسین امیری دوماری_پدرام پور امیری_محمد داودی
بازیگران : مریم بوبانی_محسن قاضی مرادی_مهدی کمیلی_محسن صادقی_آدرینا توشه_مهدی قاهری_ حامد ادوای_محمدرضا شکریان اصل_مهدی اسدی_پوریا خلیلی_فائزه اعظمی
خلاصه داستان:
ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﻴﻠﻢ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻭ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺳﺎﻟﺨﻮﺭﺩﮔﻴﺴﺖ.
گفتگوی کوتاه :
در حاشیه برگزاری جشنواره فیلم کوتاه کاشان و بعد از اکران فیلم فراموشی ، با فاطمه محمدی گپی کوتاه زدیم:
* فیلمروز :چی شد که سراغ چنین مضمونی برای فیلمنامه رفتین ؟
-البته فیلمنامه این فیلم توسط یک تیم سه نفره نوشته شده اما من چون خودم خیلی آدم احساسی هستم تقریبا یک کاراکتر همدلانه شبیه همان زن سالخورده داخل فیلم با بازی مریم بوبانی دارم که دوست دارم همه را دور همدیگه جمع کنم و این مساله در گفتگو با فیلمنامه نویسان کار هم برای رسیدن به چنین داستانی تاثیر گذار بود. ضمن اینکه سالخوردگی موضوعی است که تقریبا اکثر مردم با آن خواه ناخواه درگیر خواهند شد
* صحنه ای در فیلم هست که یک دلال فروش املاک به خانه زن و مرد سالخورده می آید و با صدای بلند درباره خانه صحبت میکند و با این کارش پیرزن را عصبانی کرده تا جایی که او را از خانه بیرون میکند ، فکر میکنید گنجاندن این صحنه در فیلمنامه چه ارتباط تماتیکی با کلیت داستان شما برقرار میکند ؟
-اون خانم یک بازی را از طریق ایده فروش خانه به راه می اندازد تا از طریق آن بتواند خلاء های عاطفی و اتفاق های بد زندگی اش را از ذهنش پاک کند و حالا با توجه به مرگ همسرش و ناتمام ماندن این بازی ای که به راه انداخته بود ،برای بُلد شدن بیشتر تنهایی مهربانو نیاز شد که این بار مشتری اخر دارای کاراکتری باشد که مهربانو را دچار سر ریز کند تا تنهایی او بیشتر برای مخاطب نمایان شود .این دلال با آن تن صدای بالایی که دارد انگار بیشتر تنهایی او را به او یادآوری میکند و به همین خاطر هم ، زن واکنش دور از انتظاری را نشان میدهد .
*من در شخصیت زن فیلم با بازی مریم بوبانی کاراکتری سرشار از زندگی میبینم و این را با آشپزی پر از ذوق و شوق و مراقبت از همسرش به وضوح میبینم ، بنابراین برای من یک مقدار پذیرفتن سکانس پایانی فیلم که از مضمون امیدوارانه اثر فاصله گرفته است دشوار می شود . آیا از اول به چنین پایان بندی فکر کرده بودین ؟
_مهر بانو ( مریم بوبانی) هم مثل آدم های دیگر احساس دارد و حتی در صحنه چک کردن شماره تلفن ها میتوانیم آثار فراموشی را در وجود او ببینیم چرا که دچار کهولت سن شده است. بنابراین او هم دچار ضعف هایی است که پیوستن او به شوهرش را توجیه میکند و ما عامدانه تصمیم گرفتیم تا سکانس آخر در یک فضای کاملا سورئال اتفاق بیفتد چرا که میخواستیم بگوییم درمان و چاره ای جز خیال برای جبران آرزوهای ناکام مانده در پیری مفروض نیست و در راستای حرف فیلمنامه باید اینگونه رقم میخورد
یادداشتی درباره فیلم فراموشی :
ایده بازی سرخوشانه یک زن سالخورده ، که برای فرار از خلاء های عاطفی و دور نگه داشتن همسرش از فراموشی گسترده ای که به آن دچار شده ، خانه خودشان را در معرض فروش قرار داده و با خریداران ملک که برای بازدید از خانه آنها می آیند همانند خانواده خودشان برخورد کرده و به بهانه صرف ناهار ، آنها را دور هم جمع کرده و بعنوان بچه ها و نوه هایشان به پیرمرد دچار فراموشی معرفی کند ، ایده جذابی برای ساخت یک فیلم کوتاه به نظر می رسد اما مشکل فیلم فراموشی آنجایی آغاز میشود که روی کاغذ هم متقاعد کننده به نظر نمیرسد . با وجود ذکر نام سه فیلمنامه نویس در تیتراژ ، همچنان مشکل اصلی فیلم ، گسترش نیافتن دقیق ایده مرکزی در متن و بطن اثر به نظر می رسد .ایده هایی مانند ترس پیرمرد از تاریکی به هنگام قطع برق و یا تاکید بر درخواست عاجزانه او برای کشیدن سیگار ، ارتباط چندانی با مضمون محوری اثر برقرار نمی سازد . این پراکنده گویی آسیب زننده در کنار پایان تحمیلی و نامتناسب ، مخاطب را از مسیر مشخص فیلم دور ساخته و ارتباط با آن را دشوار میسازد .
اما در این میان وقتی میشنویم که فراموشی اولین ساخته فاطمه محمدی است ، نمی توانیم کارگردانی قابل قبول فیلم را در برخی صحنه ها ومیزانسن ها و قاب بندی هایش را نادیده گرفته و به استعداد او امیدوار نباشیم .
نوشته : کمال پورکاوه
