درباره سریال مستر ربات / ادای دین به باشگاه مشت زنی

۱٫ هکرها انواع و اقسام دارند؛ خوب و بد، صالح و ناصالح! برخی از آنها اصلا هک می کنند تا حرفه های امنیتی شناخته شوند، برخی از آنها ویرانگرند و برخی دیگ ربا هدف کمک به جامعه بشری فعالیت می کنند. این روزها که اخبار هک سایت ها مدام شنیده می شود، شاید یاد سریالی بیفتیم که در دو سال اخیر کلی طرفدار پیدا کرده؛ سریالی که این روزها شبکه های تلویزیونی اینترنتی یکی یکی آن را آپ لود می کنند. «مستر روبات» سریالی است پیچیده، کمی مالیخولیایی و البته بسیار به روز؛ سریالی که ما را به دل دنیای هکرها می برد و اگرچه مدام در فضای سایبری پرسه می زند اما داستانش چیزی فراتر از حمله های معمولی است.

داستان معمایی «مستر روبات» ما را مدام در تعلیق فرو می برد، این که در فضای مجازی چه چیزهایی واقعی است و چه چیزهایی اصلا وجود ندارد و ما تصور می کنیم که واقعا هستند. نه، نترسید! گفتیم که سریال پیچیده است اما نه آنقدر که از آن سر در نیاورید! «مستر روبات» بیشتر سریالی علیه روس های قهاری است که با تولیدات شان جهان را به خطر انداخته اند؛ شرکت های چند ملیتی که با بورس بازی مردم را فقیر کرده اند، شرکت های اسلحه سازی، کارخانه های مخرب محیط زیست و خلاصه هر تشکیلاتی که ظاهری عادی دارد، اما به شدت ضد مردم است!

۲٫ برای این که بدانید ماجرا از چه قرار است باید کمی درباره قصه سریال توضیح دهیم. الیوت اندرسون، پسرک جوانی که فکر می کند دچار پارانویا و انواع و اقسام بیماری های روانی است در نیویورک، شغل مهمی دارد؛ او مسئول حفظ امنیت سایبری یک شرکت است اما با تماس هایی به گروهی وصل می شود که می خواهند آدم های شرور را نابود کند.

این شروع زندگی پرتلاطم اوست که البته باید کاملا مخفیانه و به دو راز اطلاع اطرافیان رخ بدهد. با این همه اگر فکر می کنید که «مستر روبات» همی الیوت است، اشتباه می کنید؛ مستر روبات نام مستعار شخصی است که مثل شبح ظاهر و ناپدید می شود و یار جمع می کند و با کمک گروهش به کمک مردم بی گناه می آید. اولین بار مستر روبات را در مترو می بینیم؛ مردی با ظاهری ژولیده که روی کتش برچسبی دوخته شده با عنوان «مستر روبات»، کسی که پیشنهادهای غیرمنتظره ای به الیوت می دهد و او را تشویق می کند تا برای مبارزه با یک شرکت فناوری بزرگ همراه شان شود.

۳٫ خب ما با چه سریالی روبروییم؟ همانطور که می بینید ما با یک ضد قهرمان های تمام عیاری روبروییم که به دنبال اصلاح جهان اند و مبارزه شان اگرچه غیرقانونی است اما به ۸بشر کمک می کند. آیا این مبارزه غیر منطقی است؟ شاید! این یک آنارشی کامل است که خودش را موجه جلوه می دهد اما نشان می دهد که این نیروی آنارشی چطور خطر را کاهش می دهد؛ راستش جذابیت سریال در همین است. در حالی که ما می دانیم کل ماجرا یک بی قانونی است اما در معرض انتخاب های بدتر قرار می گیریم. این انتخاب بد، دست کم شر مشکلات بیشتر و آسیب های جدی را کم می کند و اگرچه آنارشی موجود، به مردم عادی صدمه نمی زند اما به نوعی نشان می دهد که جهان سرمایه سالار چطور با ظاهر فریبنده اش آدم ها را قورت می دهد.

پس دو نکته مهم در این سریال وجود دارد؛ آنارشی و مبارزه با سرمایه داری افسارگسیخته. اگر بدانیم این سریال آمریکایی است و بیش از همه هم به جامعه آمریکا نظر دارد آن وقت می فهمیم که زیر پوست این سرزمین هم چه می گذرد. مستر روبات تمام فکر و ذکرش هک کردن شرکت «آی کورپ» است تا تمامی بدهی های مردم دنیا را پاک کند؛ یک ایده بکر. اما دو موضوع این است که الیوت باید انتخاب کند: او بین همراهی با مستر روبات و معاون رئیس آی کورپ گرفتار شده؛ دو انتخابی که یکی او را به ثروت و قدرت می رساند و دیگری بیشتر تعهد اخلاقی را به او یادآوری می کند.

۴٫ سم اسماعیل، طراح سریال در گفتگوهایش به یک نکته مهم اشاره کرد؛ این که به فرهنگ هک کردن علاقه داشته و ۱۵ سال پیش تصمیم می گیرد فیلمی درباره هکرها بسازد ولی این اتفاق نیفتاده است. بد نیست بدانید که اسماعیل اصالتا اهل مصر است و بهار عربی منبع الهام او در نوشتن سریال بوده، او گفته همانطور که در بهار عربی جوانان معترض با استفاده از رسانه های اجتماعی هدف خود را پیش بردند، در «مستر روبات» هم فناوری و تکنولوژی راه مبارزه با استبداد و کلاهبرداری است.

در ابتدا قرار بود سم اسماعیل «مستر روبات» را به شکل یک فیلم سینمایی بنویسد و بسازد و در انتهایش شخصیت اصلی فهمد که دچار اختلال روانی است، در حالی که درگیر یک نقشه بزرگ شده است. اما اسماعیل موقع نوشتن این متن متوجه شده که فیلمنامه اش ابعاد بسیار وسعی دارد و متنش بیشتر به درد سریال می خورد، بنابراین اسماعیل ۲۰ صفحه از ۸۱ صفحه فیلمنامه ای را که نوشته بود، جدا کرد و آن را تبدیل به متن قسمت اول سریال یا همان اپیزود پایلوت کرد. پایانی که برای فیلمنامه در نظر گرفته بود به پایان فصل اول سریال بدل شد.

۵٫ زمان تماشای «مستر روبات» نمی شود به ارجاع های سینمایی متعدد آن فکر نکرد. سم اسماعیل خودش هم به این ادای دین ها اشاره کرد و گفته موقع نوشتن سریال به شدت به «روانی آمریکایی»، «راننده تاکسی»، «پرتقال کوکی» و «ماتریکس» فکر می کرده، او گفته است که موقع طراحی شخصیت الیوت، مدام به فکر «باشگاه مشت زنی» بوده که شخصیت اصلی آن مبتلا به DID یا همان اختلال تجربه هویت بوده که آن را هویت پریشی یا اختلال چند شخصیتی هم می نامند. این اختلال در واقع مبتنی است بر وجود دو یا چند هویت با شخصیت متمایز که به تناوب رفتار را کنترل می کنند.

معمولا افراد مبتلا به هویت پریشی نام و سن و مجموعه ای از خاطرات و رفتارهای ویژه خود را دارند. در اغلب موارد یک هویت اصلی با نام واقعی شخص وجود دارد که منفعل وابسته و افسرده است، هویت های جانشین اغلب دارای ویژگی هایی هستند که با هویت اصلی تعارض دارند؛ مثلا خصمانه، کنترل کننده و خود ویرانگرند.

ادای دین «مستر روبات» به «باشگاه مشت زنی «آنقدر زیاد است که وقتی در اپیزود نهم سریال، الیوت دست به اقدامی جنون آمیز می زند. همان ترانه به عنوان حاشیه صوتی استفاده شد که دیوید فینچر در «باشگاه مشت زنی» استفاده کرده بود؛ این ترانه «عقلم کجاست» کار گروه پیکسیز است. سم الیوت، راوی سریال هم هست و مدام صدای ذهنی او را می شنویم و این المان از فیلم «راننده تاکسی» آمده، از موسیقی فیلم «تجارت خطرناک» (فیلمی با بازی تام کروز) هم در سریال استفاده شده و اسماعیل برای پرورش شخصیت هایش از الگوی «بلیدرانر» استفاده کرده و البته برای طراحی رخدادهای سریال الگویش «برکینگ بد» بوده.

۶٫ تا به حال سه فصل از سریال «مستر روبات» پخش شده؛ یعنی ۳۲ قسمت از این سریال. هر فصل آن مخاطبان بیشتری را جذب کرده، اگرچه هنوز فصل اولش زبانزد است. سریال در گلدن دلوب نامزد جوایز متعدد بود و به خاطر سوژه بکرش مدت ها باعث بحث و جدل شده است، اگر دوست دارید این سریال را ببینید بد نیست سری به سایت فیلمیو بزنید؛ می توانید نسخه دوباره آن را به شکل آنلاین تماشا کنید.

 

منبع: روزنامه سازندگی