نگاهی به فیلم کوتاه “فلامینگو” ساخته امیر نجفی به بهانه اکران آن در پاتوق فیلم
گردهم آیی بچه های خنده بازار در کوچه ای باریک
سایت تحلیلی خبری فیلمروز: نمای ثابت دوربین و بداهه پردازی کاراکترهای با مزه ای که به خاطر مرگ دوست چهارصد کیلویی خود در کوچه ای باریک گرد آمده اند ، به جای ارائه فیلمی آوانگارد ، با خامدستی فیلمساز به یک آیتم با نمک از جنس برنامه تلویزیونی “خنده بازار” تبدیل شده که کفتر بازی شخصیتها و ذکر لاابالی گری آن مرحوم، قرار است قهقهه خنده مخاطبان با حال را موجب شود . فلامینگو ، با فاصله گرفتن از فضا و مفهوم فیلم کوتاه ، تئاتر گلریز و اجراهای بهزاد محمدی را سرلوحه کار خود قرار داده تا با ورود آتش نشان و روحانی با نمک ، پیشکش مناسبی را به مخاطبان مشتی این گونه آثار ارائه دهد .
کارگردانانی از این دست با اتکا به این فرضیه باطل که هر اثر تصویری دارای تیتراژ ابتدایی و انتهایی ، به تنهایی میتواند بعنوان فیلم کوتاه معرفی شود ، با در دست داشتن ایده ای یک خطی و سوار بر آشفته بازار امروزه ، به شکل فریبنده ای خود را بعنوان فیلمسازی آوانگارد جا زده و بیانیه های مهمی نیز درباره میزانسن سینمایی صادر می نمایند تا شاید در برخی محافل جدی گرفته شوند .شاید اگر فیلمساز به جای کوشش جهت نزدیک شدن به محافل جدی سینمایی ، به گروه تفریح و سرگرمی تلویزیون خودش را معرفی نماید به نتایج بهتری برسد.
