۱۵ کشور وارد رقابت اسکار فیلم بلند بین‌المللی شدند / از یک انیمیشن ژاپنی تا جدیدترین ساخته کاپلان‌اوغلو و فیلم برنده جایزه نخل طلایی جشنواره کن

سایت تحلیلی خبری فیلمروز: در فاصله حدود یک ماه به پایان مهلت معرفی فیلم‌های بلند بین‌المللی (با نام قبلی فیلم خارجی‌زبان) به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی، ۱۵ کشور نمایندگان خود را به نود و دومین دوره جوایز اسکار معرفی کرده‌اند.

فیلم انیمیشن “با تو در معرض هوا” (“Weathering With You”) به کارگردانی ماکوتو شینکای نماینده ژاپن در بخش اسکار فیلم بلند بین‌المللی جوایز اسکار است.

از ۱۹۹۸ که “شاهزاده مونونوکه” به کارگردانی هایائو میازاکی نماینده ژاپن در اسکار بود، اولین بار است که این کشور یک فیلم انیمیشن را به نمایندگی از خود به اسکار می‌فرستد.

فانتزی رمانتیک “با تو در معرض هوا” تازه‌ترین ساخته شینکای کارگردان انیمیشن تحسین‌شده “نام تو” (۲۰۱۶) است که در دنیا ۳۵۸ میلیون دلار فروخت و رکورد فروش انیمیشن “شهر اشباح” میازاکی را شکست. مجموع فروش “با تو در معرض هوا” در ژاپن به‌تازگی از مرز ۱۰۰ میلیون دلار عبور کرد.

قهرمانان فیلم جدید شینکای مانند “نام تو” یک مرد و زن جوان هستند، یکی اهل توکیو و دیگری ساکن حومه شهر. داستان فیلم در دوران باران‌های شدید در ژاپن روی می‌دهد و درباره پسری نوجوان به نام هوداکا است که به شهر بزرگ می‌آید و با زنی جوان به نام هینا آشنا می‌شود که قادر است وضعیت آب و هوا را تغییر بدهد.

این فیلم سپتامبر امسال برای اولین بار در آمریکای شمالی در بخش نمایش‌های ویژه جشنواره تورنتو روی پرده رفت.

ژاپن تا سال گذشته ۶۵ بار در رقابت بخش فیلم بلند بین‌المللی شرکت کرد. این کشور درمجموع ۱۶ بار نامزد و چهار بار برنده اسکار شده است و در تاریخ جوایز آکادمی به لحاظ تعداد نامزدی بعد از فرانسه (۳۹)، ایتالیا (۳۱) و اسپانیا (۱۹) قرار دارد.

ژاپن اولین بار در ۱۹۵۱ با “راشومون” به کارگردانی آکی‌را کوروساوا در این رقابت شرکت کرد و همان سال برنده اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی شد. این کشور دو دوره بعد نیز با فیلم‌های “دروازه دوزخ” (۱۹۵۴) به کارگردانی تینوسوکه کینوگاسا و “سامورایی: افسانه موساشی” (۱۹۵۵) به کارگردانی هیروشی ایناگاکی برنده اسکار شد و آخرین بار در ۲۰۰۸ با فیلم “Departures” به کارگردانی یوجیرو تاکیتا این جایزه را دریافت کرد. ژاپن سال گذشته فیلم “دله‌دزدها” به کارگردانی هیروکازو کوره-ادا را به اسکار فرستاد که نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم بلند بین‌المللی شد.

“تعهد” (Commitment) تازه‌ترین ساخته سمیح کاپلان‌اوغلو سینماگر سرشناس نماینده ترکیه در بخش اسکار فیلم بلند بین‌المللی خواهد بود.

این فیلم درباره زنی به نام آسلی (با بازی کبرا کیپ) است که بعد از تولد فرزندش می‌خواهد مشغول کار ‌شود. او بعد از تلاش فراوان یک پرستار بچه پیدا می‌کند، زنی به نام گل‌نهال (اجه یوکسل) که خودش هم بچه دارد. آسلی با آمدن گل‌نهال، کم‌کم با رازهایی روبرو می‌شود که در تمام این سال‌ها حتی از خودش هم پنهان کرده بود.

سمیح کاپلان‌اوغلو در پشت صحنه فیلم “تعهد”

برای دومین بار است که ترکیه فیلمی به کارگردانی کاپلان‌اوغلو را به آکادمی معرفی می‌کند. این کشور در ۲۰۱۰ “عسل” آخرین فیلم سه‌گانه کاپلان‌اوغلو معروف به “یوسف” را به اسکار فرستاد که پیش از آن برنده جایزه خرس طلای جشنواره فیلم برلین شده بود، اما نتوانست نامزد اسکار شود.

کاپلان‌اوغلو ۵۶ ساله یکی از تحسین‌شده‌ترین نویسنده‌ها، کارگردان‌ها و تهیه‌کننده‌های سینمای معاصر ترکیه است. دور از خانه” (۲۰۰۱)، “سقوط فرشته” (۲۰۰۶)، “تخم‌مرغ” (۲۰۰۷)، “شیر” (۲۰۰۸) و «گندم» (۲۰۱۷) دیگر فیلم‌های بلند داستانی او هستند.

ترکیه از ۱۹۸۹ تا سال پیش ۲۵ بار در رقابت اسکار فیلم بلند بین‌المللی شرکت کرد، اما تاکنون نامزد دریافت این جایزه نشده است. سال ۲۰۰۸ فیلم “سه میمون” به کارگردانی نوری بیلگه جیلان به فهرست کوتاه راه پیدا کرد، اما درنهایت نامزد نشد.

“Papicha“ اولین تجربه کارگردانی مونیا مدور به‌عنوان نماینده الجزایر در بخش فیلم بلند بین‌المللی به آکادمی معرفی شد. این فیلم که تولید مشترک الجزایر و فرانسه است، اولین بار در دنیا ماه مه پیش در بخش نوعی نگاه جشنواره کن نمایش داده شد.

داستان فیلم در دهه ۱۹۹۰ روی می‌دهد و درباره نجمه، دختر دانشجوی ۱۸ ساله است که به دنیای مد علاقه دارد و حاضر نیست اجازه بدهد وقایع تراژیک جنگ داخلی در الجزایر، او را از داشتن یک زندگی عادی محروم کند. وقتی شرایط اجتماعی سخت‌تر می‌شود، نجمه محدودیت‌های جدید از سوی محافظه‌کارها را نمی‌پذیرد و تصمیم می‌گیرد با برگزاری یک رویداد مد برای آزادی و استقلال خود مبارزه کند.

“Papicha“

شرکت فرانسوی Jour2Fête این فیلم را ماه نوامبر در فرانسه اکران می‌کند. اولین نمایش جهانی فیلم در کن با تحسین منتقدان و تماشاگران همراه بود.

مدور ۴۱ ساله که متولد مسکو در روسیه است، سومین کارگردان زن است که فیلمش به نمایندگی از الجزایر در اسکار شرکت می‌کند. این اتفاق اولین بار در سال ۲۰۰۲ روی داد. آن سال “رشیده” به کارگردانی یمینه بشیر شویخ نماینده این کشور در بخش فیلم بلند بین‌المللی بود. الجزایر سال گذشته نیز درام رمانتیک “تا آخر زمان” به کارگردانی یاسمین شویخ دختر یمینه بشیر شویخ را به اسکار معرفی کرد.

الجزایر تا سال پیش ۲۰ بار به آکادمی فیلم معرفی کرد و یک بار در ۱۹۶۹ با فیلم “زد” به کارگردانی کوستا گاوراس برنده اسکار فیلم بلند بین‌المللی شد. این کشور چهار بار دیگر هم نامزد اسکار این بخش بوده است: “Le Bal” ساخته اتوره اسکولا در ۱۹۸۳ و سه فیلم “غبار زندگی”، “روزهای افتخار” و “خارج از قانون” به کارگردانی رشید بوشارب.

بلژیک فیلم “مادران ما” (Our Mothers) به کارگردانی سزار دیاز کارگردان بلژیکی-گواتمالایی را به نمایندگی از خود به اسکار فرستاد. این فیلم اولین بار در دنیا امسال در بخش هفته منتقدان کن روی پرده رفت و در مراسم اختتامیه جشنواره جایزه دوربین طلایی بهترین فیلم بلند اول را برد.

“مادران ما” همچنین در بخش هفته منتقدان کن جایزه SACD جامعه نویسندگان و آهنگسازان دراماتیک را دریافت کرد که برای حمایت از نویسندگان جدید اهداء می‌شود.

“مادران ما”

داستان فیلم درباره گواتمالا دوران معاصر روی می‌دهد و درباره یک انسان‌شناس است که هنگام تحقیق درباره مردمی که در دوران دیکتاتوری نظامی گواتمالا ناپدید شدند، به سرنخ‌هایی درباره پدر خود که یک چریک بود دست پیدا می‌کند و با وجود مخالفت مادرش به کار خود ادامه می‌دهد. “مادران ما” تولید مشترک گواتمالا، بلژیک و فرانسه است.

بلژیک تاکنون ۴۳ بار در بخش فیلم بلند بین‌المللی رقابت کرده و هفت بار نامزد شده، اما هنوز برنده اسکار نشده است.

کامبوج با فیلم “در جان موسیقی” (In the Life of Music) به کارگردانی کیلی سو و سوک ویسال شانس خود را در جوایز اسکار امتحان می‌کند. این فیلم مکاشفه‌ای در عشق، جنگ و یک ارتباط خانوادگی در طول سه نسل است و زندگی آدم‌هایی را به تصویر می‌کشد که دنیای آن‌ها به شکلی اجتناب‌ناپذیر با ظهور خمرهای سرخ از این رو به آن رو می‌شود. “در جان موسیقی” اولین بار در جشنواره فیلم پاسیفیک در لس آنجلس روی پرده رفت.

“در جان موسیقی”

“در جان موسیقی” هشتمین فیلمی است که کامبوج از ۱۹۹۴ تاکنون برای رقابت در بخش فیلم بلند بین‌المللی به آکادمی اسکار معرفی کرده است. مستند “تصویر گمشده” به کارگردانی ریتی پان در سال ۲۰۱۳ تنها نامزدی کامبوج در این بخش را به همراه آورد.

“بلندترین شب” (The Longest Night) به کارگردانی گابریلا کالواچه نماینده اکوادور در اسکار خواهد بود. این فیلم داستان زنی است که به تن‌فروشی رو می‌آورد. او باید درآمد خود را به رهبر یک گروه قاچاقچی انسان بدهد، اما بیماری دخترش و اعتیاد به مواد مخدر مانع آن می‌شود که سهم خود را بدهد و…

“بلندترین شب” از سال ۲۰۰۰ تاکنون هشتمین فیلمی است که اکوادور به آکادمی معرفی کرده است. هیچ‌کدام از فیلم‌های قبلی نامزد اسکار نشدند

“حقیقت و عدالت” (‘Truth and Justice) اولین فیلم بلند داستانی تانل توم نماینده استونی در بخش فیلم بلند بین‌المللی است. داستان فیلم در ۱۸۷۲ در استونی روی می‌دهد و درباره صاحب جدید یک مزرعه است که هم باید سخت کار کند و هم با همسایه کینه‌توز خود کنار بیاید و هم با خانواده خود بجنگد تا زمین بایر را به یک مزرعه رؤیایی خود تبدیل کند.

“حقیقت و عدالت”

“حقیقت و عدالت” اوایل امسال در استونی اکران شد و رکوردهای فروش در این کشور را شکست. فیلم در چهار هفته اول اکران بیش از ۲۰۵ هزار نفر را به سینماها کشاند که این برای کشوری کوچک با تنها ۱٫۳ میلیون جمعیت رقم قابل ملاحظه‌ای است.

استونی از ۱۹۹۲ تا سال گذشته ۱۶ بار در رقابت اسکار شرکت کرد و در سال ۲۰۱۴ با فیلم “نارنگی‌ها” به کارگردانی زازا اوروشادزه نامزدی اسکار شد.

گرجستان فیلم “شیندیسی” (Shindisi) به کارگردانی دیتو سینتزادزه را به نمایندگی از خود به آکادمی معرفی کرد. فیلم از روی داستانی واقعی ساخته شده و روایتی از جنگ روسیه و گرجستان در اوت ۲۰۰۸ را به تصویر می‌کشد. تمرکز فیلم بر سرنوشت ۱۷ سرباز است که در نبرد در روستای کوچک شیندیسی کشته شدند. آن‌ها جان خود را از دست دادند تا ۲۵ هم‌قطارشان بعد از نقض آتش‌بس توسط یک یگان نظامی ارتش روسیه بتوانند جان سالم به درببرند.

گرجستان از زمان جدایی از شوروی سابق تاکنون ۱۷ بار در رقابت اسکار شرکت کرده است. “A Chef in Love” اولین فیلمی که این کشور به آکادمی معرفی کرد در ۱۹۹۶ نامزد اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی شد. در ۲۰۱۴ فیلم “جزیره ذرت” به کارگردانی گیورگی اواشویلی توانست به فهرست کوتاه راه پیدا کند، اما درنهایت نامزد نشد.

“ضد سیستم” (System Crasher) اولین فیلم بلند داستانی نورا فینگشایت کارگردان ۳۶ ساله آلمانی نماینده این کشور در اسکار خواهد بود. این فیلم اولین بار در دنیا فوریه پیش در بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره برلین نمایش داده شد و جایزه آلفرد بائر را دریافت کرد.

“ضد سیستم”

“ضد سیستم” درباره دختری ۹ ساله به نام بنی (با بازی هلنا زنگل) است که انرژی بی‌امان او همه اطرافیانش را ناامید می‌کند. آلبرشت شوخ، و گابریلا ماریا اشماید از دیگر بازیگران این فیلم هستند. فینگشایت پیش از این چند فیلم کوتاه و مستند در کارنامه داشت.

آلمان تاکنون ۱۹ بار در بخش فیلم بلند بین‌المللی نامزد اسکار شده است که ۹ بار آن تا پیش از اتحاد این کشور در ۱۹۹۰ و ۱۰ بار از آن سال تاکنون بوده است. آلمان در این مدت با فیلم‌های “هیچ جا در آفریقا” (۲۰۰۲) و “زندگی دیگران” دو بار اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی را دریافت کرده است. آلمان آخرین بار سال گذشته با فیلم “هرگز رو برنگردان” به کارگردانی فلوریان هنکل فون دونرسمارک بخت دریافت این جایزه را داشت، اما جایزه را به “رُما” ساخته آلفونسو کوارون از مکزیک واگذار کرد.

“باید بهشت باشد” (It Must be Heaven) تازه‌ترین ساخته الیا سلیمان سینماگر فلسطینی نماینده این کشور در بخش فیلم بلند بین‌المللی است. این فیلم که تولید مشترک فلسطین، فرانسه و کانادا است، اولین بار در دنیا امسال در جشنواره کن به نمایش درآمد. داوران جشنواره در مراسم اختتامیه از سلیمان برای فیلم جدیدش تقدیر کردند. “باید بهشت باشد” همچنین جایزه فیپرشی در بخش مسابقه اصلی را از آن خود کرد.

این فیلم درباره خود سلیمان است که به شهرهای مختلف چون پاریس و نیویورک سفر می‌کند و با شباهت‌های غیرمنتظره با فلسطین سرزمین خود روبرو می‌شود. گائل گارسیا برنال، فرانسوا ژیرار و علی سلیمان از دیگر بازیگران “باید بهشت باشد” هستند که یکی از معدود فیلم‌های کمدی بخش مسابقه جشنواره کن بود.

الیا سلیمان در “باید بهشت باشد”

سلیمان که متولد سال ۱۹۶۰ در شهر ناصریه است، بیشتر به خاطر فیلم “مداخله الهی” شهرت دارد که برداشتی کمدی / تراژدی و مدرن از زندگی در سرزمین‌های اشغالی است. فیلم او در ۲۰۰۲ در کن جایزه داوران همین‌طور جایزه فیپرشی را دریافت کرد و اولین نماینده تاریخ سینمای فلسطین در بخش فیلم بلند بین‌المللی بود. “زمان باقیمانده” دیگر فیلم او در ۲۰۰۹ در بخش مسابقه کن رقابت کرد. سلیمان از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۳ در نیویورک زندگی می‌کرد و در آنجا دو فیلم کوتاه ساخت. او در ۱۹۹۶ با فیلم “وقایع‌نگاری ناپدید شدن” جایزه بهترین فیلم اول جشنواره فیلم ونیز را برد.

فلسطین عملکرد خوبی در جوایز اسکار داشته است. این کشور از ۲۰۰۳ تا سال گذشته ۱۱ بار در رقابت اسکار شرکت کرد و دو بار برای فیلم‌های “اینک بهشت” (۲۰۰۵) و “عمر” (۲۰۱۳) هر دو به کارگردانی هانی ابو اسعد در بخش فیلم بلند بین‌المللی نامزد شد.

پاناما درام خانوادگی “همه عوض می‌شوند” (Everybody Changes) به کارگردانی آرتورو مونته‌نگرو را به نمایندگی از خود به اسکار معرفی کرد. این فیلم درباره فدریکو و کارول است که سه فرزند دارند و در خانه‌ای عالی زندگی می‌کنند، اما زمانی همه چیز عوض می‌شود که کارول و بچه‌ها در شرایطی قرار می‌گیرند که باید قبول کنند فدریکو از این به بعد یک زن ترنس است.

“همه عوض می‌شوند” ششمین فیلمی است که پاناما از ۲۰۱۴ به آکادمی معرفی می‌کند. هیچ‌کدام از فیلم‌های قبلی نامزد نشدند.

کره جنوبی کمدی سیاه “انگل” (Parasite) به کارگردانی بونگ جون هو را به نمایندگی از خود به اسکار فرستاد. این فیلم امسال در جشنواره کن برنده جایزه نخل طلای جشنواره شد.

“انگل” فیلمی با موضوع طبقه و خانواده و درباره ارتباط اعضای خانواده‌ای بیکار با یک خانواده ثروتمند است که به اتفاقی غیرمنتظره می‌انجامد. شرکت آمریکایی نئون این فیلم را از ۱۱ اکتبر در لس آنجلس و نیویورک و بعد به‌طور گسترده در آمریکا اکران می‌کند. “انگل” از ۳۰ مه تاکنون در کره جنوبی بیش از ۱۰ میلیون بلیت فروش داشته است و فعلاً چهارمین فیلم پرفروش سال در این کشور است.

“انگل”

برای دومین بار است که کره جنوبی فیلمی به کارگردانی جون هو را به اسکار معرفی می‌کند. “مادر” به کارگردانی او در ۲۰۰۹ نماینده این کشور در بخش فیلم بلند بین‌المللی بود.

“انگل” سی‌ و یکمین فیلمی است که کره جنوبی از ۱۹۶۲ تاکنون به آکادمی معرفی کرده است. این کشور هنوز در بخش فیلم بلند بین‌المللی نامزد نشده است، هرچند سال گذشته “سوختن” به کارگردانی لی چانگ-دونگ از این کشور به فهرست کوتاه نامزدهای این بخش راه پیدا کرد.

کمدی رمانتیک “سفر سحرآمیز ولکنبروخ به آغوش یک شیکسا” (Wolkenbruch’s Wondrous Journey Into the Arms of a Shiksa) به کارگردانی میشائل اشتاینر درباره یک یهودی ارتدکس که عاشق یک شیکسا (زن غیریهود) می‌شود، به نمایندگی از سوئیس در جوایز اسکار رقابت می‌کند.

این فیلم بر مبنای رمانی پرفروش نوشته توماس مایر ساخته شده و داستان آن در اجتماع یهودی‌های ارتدکس در زوریخ روی می‌دهد. جوئل باسمان نقش دانشجویی به نام موتی ولکنبروخ را بازی می‌کند که با وجود مخالفت مادر ارتدکس خود عاشق یک زن غیریهودی زیبا به نام لورا (با بازی نوئمی اشمیت) می‌شود.

“سفر سحرآمیز ولکنبروخ به آغوش یک شیکسا”سال گذشته در جشنواره فیلم زوریخ نمایش داده شد و باسمان جایزه بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد. این فیلم در کشور خود فروش خوبی داشت و بیش از ۳۰۰ هزار نفر را به سینماها کشاند. نتفلیکس حق پخش جهانی فیلم را در اختیار دارد.

سوئیس تا سال پیش ۴۶ بار نماینده به اسکار فرستاد. این کشور تاکنون دو بار برای فیلم‌های “حرکت‌های خطرناک” (۱۹۸۴) به کارگردانی ریشار دمبو و “سفر امید” (۱۹۹۰) به کارگردانی زاویه کولر برنده اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی شده و سه بار دیگر نیز نامزد بوده است.

اوکراین با فیلم “به سوی خانه” (Homeward) به کارگردانی نریمان علی‌اف شانس خود را در جوایز اسکار امتحان می‌کند. این فیلم امسال در بخش نوعی نگاه جشنواره کن حضور داشت.

“به سوی خانه” داستان پدر و پسری از یک خانواده تاتار اهل شبه‌جزیره کریمه است که جنازه پسر و برادر بزرگ خود را از کی‌یف منتقل می‌کنند تا در کریمه به خاک بسپارند. این فیلم در جشنواره بین‌المللی فیلم اودسا برنده جایزه بزرگ و در جشنواره بین‌المللی فیلم بخارست برنده جایزه بهترین فیلم شد.

“به سوی خانه” دوازدهمین فیلمی است که اوکراین از ۱۹۹۷ برای رقابت در بخش فیلم بلند بین‌المللی به آکادمی معرفی می‌کند. هیچ فیلم اوکراینی تاکنون نامزد اسکار نشده است.

همان‌طور که قبلاً اعلام شد فیلم مستند “در جستجوی فریده” به کارگردانی آزاده موسوی و کوروش عطایی به‌عنوان نماینده ایران در نود و دومین دوره جوایز اسکار در بخش فیلم بلند بین‌المللی به آکادمی معرفی شد. برای اولین بار است که ایران با یک فیلم مستند در این بخش شانس خود را امتحان می‌کند. (اینجا را بخوانید).

این بخش تا سال گذشته “فیلم خارجی‌زبان” (Foreign Language Film) نام داشت، اما هیئت رئیسه آکادمی در جلسه‌ای که آوریل امسال برگزار شد تصویب کرد نام آن به “فیلم بلند بین‌المللی” (International Feature Film) تغییر کند. گذشته از این، هیئت رئیسه تصویب کرد تعداد فیلم‌های فهرست کوتاه نامزد‌های این بخش از ۹ فیلم به ۱۰ فیلم افزوده شود.

آخرین مهلت معرفی فیلم‌های بلند بین‌المللی به آکادمی اول اکتبر ۲۰۱۹ (۹ مهر) است. رأی‌گیری برای انتخاب نامزدهای اسکار فیلم بلند بین‌المللی در دو مرحله انجام می‌شود. ابتدا ۱۰ فیلم به فهرست کوتاه راه پیدا می‌کنند و درنهایت پنج فیلم به‌عنوان نامزدهای نهایی معرفی می‌شوند که اسامی آن‌ها ۱۳ ژانویه ۲۰۲۰ (۲۳ دی) همراه نامزدهای دیگر بخش‌های جوایز اسکار اعلام خواهد شد. فیلم‌های ارائه‌شده باید در فاصله اول اکتبر ۲۰۱۸ تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۹ در کشور خود اکران عمومی شده باشند.

نود و دومین دوره جوایز اسکار یکشنبه ۹ فوریه ۲۰۲۰ (بامداد دوشنبه ۲۱ بهمن به‌وقت ایران) در دالبی تیه‌تر در هالیوود برگزار می‌شود.

منبع: هنر انلاین